Joan Cornellà, koning van de zwarte humor

Conservatief Spanje koestert zijn anachronistische, maatschappelijk irrelevante grondwet, die in een museum thuishoort, alsof het de 10 geboden van Mozes zijn. Geen beter tegengif dan de uitdagende, subversieve humor van de Catalaanse cartoonist Joan Cornellà (Barcelona, 11 januari 1981).

Cornellà’s meestal tekstloze tekeningen met lieve pastelkleuren en breedglimlachende personages botsen frontaal met de morbide inhoud van zijn cartoons. Amputaties, zinloos geweld, seks, druggebruik, zelfmoord en andere beladen thema’s zorgen daardoor voor een onbehaaglijk aandoend humoristisch effect alsof Monty Python en Quentin Tarantino een surrealistisch verbond hebben gesloten.

Met 2 miljoen Instagram volgers en 4,7 miljoen op Facebook is Joan Cornellà een van de meest gevolgde plastische kunstenaars op de sociale media. Door zijn controversiële illustraties wordt hij geregeld geband van de sociale netwerken wat hem alleen maar meer populariteit bezorgt.

Zijn werk verschijnt in verschillende Spaanse magazines en kranten, Le Monde en The New York Times. Wereldwijd worden er exposities aan zijn oeuvre gewijd dat ook te koop is in boekvorm, t-shirts en aquarellen.

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Antoni Tàpies, abstracte kunstenaar, filosoof en moderne nationalist

Antoni Tàpies zag op 13 december 1923 het levenslicht in Barcelona in een liberale, literaire en Catalaansgezinde familie van de hoge burgerij. Hij groeide op in een omgeving waar hij voortdurend werd blootgesteld aan culturele prikkels door de vriendschap van zijn vader met voorname figuren uit de toenmalige Catalaanse culturele elite.

Van kleinsaf was hij gefascineerd door avantgarde kunstvormen en ontwikkelde hij op autodidactische wijze een eigen stijl. De Spaanse burgeroorlog markeerde het begin van zijn adolescentie. Na de oorlog kreeg zijn artistieke roeping helemaal vorm. Tengevolge van een longaandoening dompelde hij zich tijdens zijn lange herstel onder in het gulzig verslinden van lectuur, muziek, tekenen, schilderen en inspiratie zoeken in de natuur.

Ondanks het uitblijven van succes tijdens het begin van zijn artiestenbestaan hield hij koppig vast aan zijn eigen abstracte, primitieve stijl. Die kenmerkte zich door scheuren, oneffenheden, krassen, kruisen en nummers en tekens uit allerhande mythologieën. Op het einde van de jaren 50 plukte hij eindelijk de vruchten van zijn volharding toen zijn werk wereldwijde erkenning kreeg.

Het werk van Tàpies is tentoongesteld in musea op het Amerikaanse continent en in Europa

In de schilderijen, sculpturen, installaties en textielwerken van Tàpies zijn terugkerende thema’s rebellie tegen onrecht, liefde, pijn, de natuur en vreemde culturen (vooral de oosterse). Hij was ook militant van de socialistische partij waardoor eind jaren 60, begin jaren 70, in zijn werk sporen van verzet opdoken tegen de dictatuur, tijdens het laatste decennium van de Franco periode.

L’Espirit Catalá uit 1971

Antoni Tàpies was een overtuigde patriot maar hij vermeed om zich als nationalist te manifesteren ondanks zijn status van Catalaans icoon. Hij was aanhanger van een modern nationalisme dat de nadruk legt op respect voor vrijheid en diversiteit. Dat uitte zich ook in de internationale dimensie van zijn kunst.

Sinds 1990 is een brede selectie van zijn werk permanent tentoongesteld in de Stichting die zijn naam draagt.

Voorgevel van de Stichting Antoni Tàpies in Barcelona

Tàpies stierf op 6 februari 2012 in Barcelona.

BARCELONA 27/01/2004 EL PINTOR ANTONI TAPIES EN SU ESTUDIO DE LA CALLE ZARAGOZA POSANDO PARA EL PERIODICO FOTO DE JULIO CARBO

Tatoeages op papier

Ramon Maiden (Barcelona, 1972) is maatschappelijk assistent van opleiding, wereldreiziger, fanatiek ultraloper, tattoo freak en autodidactisch kunstenaar. Met monnikengeduld bewerkt hij met behulp van viltstiften, balpennen en potloden retro posters, briefkaarten en tijdschriften door er vernuftige tatoeages overheen te tekenen. Hij haalt zijn inspiratie uit de twee wereldoorlogen, Amerikaanse pin-ups en populaire cultuur uit de jaren ´40 en ´50, Mexicaanse en Aziatische mystiek, het Victoriaanse tijdperk en christelijke symbolen. Hij woont tussen New York en Barcelona en hoewel hij in zijn heimat nog altijd relatief onbekend is, wordt zijn werk tentoongesteld in de belangrijkste kunststeden wereldwijd.